Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Zaten bir üyeliğiniz mevcut mu ? Giriş yapın
Sitemize üye olarak beğendiğiniz içerikleri favorilerinize ekleyebilir, kendi ürettiğiniz ya da internet üzerinde beğendiğiniz içerikleri sitemizin ziyaretçilerine içerik gönder seçeneği ile sunabilirsiniz.
Üyelerimize Özel Tüm Opsiyonlardan Kayıt Olarak Faydalanabilirsiniz
Microsoft’un VALL-E AI’sı, Kısa Bir Ses Örneğinden Herhangi Bir Sesi Taklit Edebilir
Bir gözlemevi ‘sürü’ ve kendi kendine büyüyen Mars habitatları için kavramlar da vardır.
NASA, uzay araştırmalarını ilerletme teklifinde olağandışı kavramları finanse etmeye hala istekli. Ajans, Güneş Sistemi içindeki ve ötesindeki görevler için faydalı olabilecek 14 projeye 175.000 dolarlık ilk çalışma hibesi dağıtıyor. Vurgu, hem Satürn’ün uydusu Titan’ın nitrojen ve metan atmosferinde uçabilen hem de okyanuslarında yelken açabilen Planet Enterprises’ın Quinn Morley deniz uçağı TitanAir olabilir. “Uçan tekne”, gözenekli bir ön kenardan emerek çalışma için metan ve karmaşık organik malzeme toplayacaktı.
Bu arada UCLA’dan Artur Davoyan’ın bir projesi, Güneş Sisteminin dış kenarına ve hatta yıldızlararası uzaya yönelik görevleri hızlandırabilir. Onun tasarımı (ortada gösterilmiştir), lazer patlamaları kullanarak çok yüksek hızda (saniyede 74 milin üzerinde) hareket eden mikroskobik parçacıklardan oluşan bir “topak ışını” üreterek uzay aracını ilerletecektir. Konsept, derin uzayı keşfetmek için gereken süreyi önemli ölçüde kısaltabilir. Voyager 1’in yıldızlararası uzaya ulaşmasının 35 yıl aldığı yerde, bir tonluk bir uzay aracı sadece üç yılda 100AU’ya ulaşabilir. 15 yılda 500AU seyahat edebilir.
Diğer çabalar bazen benzer şekilde iddialıdır. MIT’den Mary Knapp, Dünya benzeri ötegezegenlerin manyetik alanlarından bahsetmeye bile gerek yok, erken evrenden gelen düşük frekanslı radyo emisyonlarını tespit etmek için binlerce küçük uydu sürüsünü kullanacak bir derin uzay gözlemevi önerdi. Lincoln’deki Nebraska Üniversitesi’nden Congrui Jin, Mars görevlerinde yerden tasarruf sağlayabilecek kendi kendine büyüyen habitat yapı taşları tasavvur ederken, Lunar Resources’tan Peter Curreri, Ay üsleri arasında oksijen taşıyabilecek boru hatları tasarladı.
Bunların hepsi, görevleri bırakın, gerçek dünya testlerine yol açması garanti edilmeyen çok erken girişimlerdir. Ancak, NASA’nın düşüncesini gösteriyorlar. Yönetim, en azından birinin sonunda karşılığını alacağı umuduyla şimdi projeleri finanse ediyor. Kısmi bir başarı bile olsa, NASA mevcut teknolojiyi kullanarak pratik olmayan keşifler yapabilir.
Yorum Yaz